ქაოსურად მოძრაობის ხანაში ვცხოვრობთ,ამიტომაც ყოველდღიურად გვიწევს სხვადასხვა მიმართულებით სიარული,საზოგადოებრივი თუ ტრანსპორტის სხვა საშუალებებით. 

ვაწყდებით ათასობით ინდივიდს,რომელთა ინტერესის სფერო განსხვავებულია.

ასე მაგალითად,ბიჭს,ან გოგოს,რომელსაც ვერ აცვია ისე,როგორც მოდის ტენდენციებია ფესვებგადგმული. მოდის აგრესია. მშობლების გათამემებული ბიჭ–ბუჭებისა და გოგონებისაგან,ვითომდა გარკვეული საფეხურით მაღლა იდგნენ ვინმეზე. უმეტესად,ამას მოჰყვება ხოლმე თინეიჯერის ჩაკეტილობა საკუთარ თავთან,სევდანარევი საუბარი,ცინიზმით დატანჯული სახე და შიში სამყაროს დაუდევრობის მიმართ. 

ძალიან ბევრჯერ მიწევს ქალაქის ცენტრში სიარული. ირონიის იერარქია ცალსახად ჩანს,რომ უფრო მეტია,ვიდრე ადგილის ძიებაში დაკარგული პოზიტივი. შესაძლებელია,იყო პროვინციული აზროვნების,მაგრამ იუმორით გაგებული ეს ცნება ნებისმიერის პირიდან გაგონილი,ნამდვილად არ არის სასიამოვნო. ამიტომაც,მოვუწოდებ “გაჩითულ კაი ტიპებს” იყვნენ ბოლომდე “კაები” და ნუ შემოეპარებათ ნიკოტინიან ტუჩებზე დემონური სიცილი,რომელსაც ისე არ აქვს აზრი,როგორც მულტფილმში ბოროტი ჯადოქრის ხითხითს,მცირეწლოვანსაც,რომ არ ეცინება.

ბლოგერი –> თორნიკე კუჭაშვილი50035